- biiqrar
- Iприл. вероломный, неверный, изменяющий данному словуIIв знач. сущ. изменник, изменница
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
biiqrar
Смотреть что такое "biiqrar" в других словарях:
biiqrar — f. və ə. sözünün üstündə durmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biiqrar — sif. <fars. bi. . . və ər. iqrar> İqrarsız, sözünün üstündə durmayan, verdiyi sözdən dönən, dönük. Bivəfasan, səndən üz döndərmişəm; Yalançıya, biiqrara baxmaram. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
olmaya — 1. «Bəlkə», «yoxsa» mənalarında ara söz. Olmaya, sən də bu fikirdəsən. Olmaya, onun da könlündən keçir. – Olmaya, sən məni biiqrar sandın; Zarafat eylədim, ona inandın. M. P. V.. <Hambal:> Məşədi, olmaya, oğurluğa gedirsən? Ü. H.. 2. Bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ulaşmaq — 1. qarş. Ağız ağıza verib ulamaq, hamı birdən ulamaq. 2. f. Yetişmək, görüşmək, qovuşmaq. Vəfa qıl bir vəfadarə; Ulaşma hər biiqrarə; Mətain atma bazarə; Xəridar olmayan yerdə. M. V. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zarafat — 1. is. <ər.> Gülmək, əylənmək və dilxoşluq üçün deyilən söz və ya edilən hərəkət; hənək. Kobud zarafat. – Məhbub xanım gördü Koroğlu keçdi zarafata. «Koroğlu». Bəndalı əvvəllər başa düşmür, Məşədi Hüseynin sözlərini zarafat, ya bir xoş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
